Categorie: food

Vaak vragen mensen mij wat ik eet of gegeten heb dat ik zoveel ben afgevallen. In mijn geval is het natuurlijk ook zo dat ik heel lang heel weinig heb kunnen eten. Nu is het al beter, maar ik zal nooit meer een grote eter worden (en dat wil ik ook niet meer). Ik ben geen diëtiste, maar ik gebruik wel mijn gezond verstand. Ik eet voornamelijk wat ik nodig heb. Dat is ‘s ochtends proteïnen en koolhydraten, ‘s middags koolhydraten en vezels, ‘s avonds vezels en proteïnen. Tussendoor eet ik dingen die mijn metabolisme scherp houden, zonder me loom te maken.

Wat ook (echt!) helpt om af te vallen is hoe onze grootouders aten: Onbewerkt vlees, groenten, aardappelen. Iedere dag opnieuw en dagvers. Mijn moeder is kind van een beenhouwer en at iedere ochtend spek met eieren als kind, tot het haar oren uitkwam. Ze is 60 heeft nooit in haar leven een kilo overgewicht gehad (zélfs tijdens haar zwangerschappen woog ze nog minder dan 60kg) en heeft nooit aan sport moeten doen om op gewicht te blijven, enkel voor het plezier. Maar soit, ik ben mijn moeder niet en ik wil meer variatie dan de gemiddelde mens uit de jaren ‘50, dus hierbij mijn eetplan:

Lees verder “Eetroutine”

In het eerste half jaar na mijn Gastric Bypass genoot ik niet van eten. Ik at omdat ik moest… en dan nog. Ik viel een paar keer flauw en werd een keer enorm ziek voor ik aan mezelf kon toegeven dat ik iets moest veranderen. Ik had zoveel last van dumping en “een volle maag” dat ik geen goesting meer had om te eten.

Nu is dat gelukkig veranderd en door stilaan alle voedingsstoffen terug in te bouwen, eet ik terug met plezier. Ik eet wel nog in functie van wat mijn lichaam nodig heeft door de dag heen. Zo zal ik ‘s avonds weinig koolhydraten eten, tenzij ik stevig ga sporten. Het zou hypocriet en onwaar zijn als ik zou zeggen dat ik nu geen vet of suikers meer aanraak. Ik probeer het natuurlijk te vermijden, maar ik eet ook af en toe koffiekoeken, witte pasta (want volkoren verteer ik niet), chips en af en toe een koekje. Al die dingen laten, zou pas ongezond zijn. Je mag jezelf best verwennen. Iedere dag. Maar (en dit is iets heel belangrijk): Eten is geen beloning. Vroeger stelde ik soms mijn avondeten uit tot ik helemaal klaar was met werk en het huishouden, om mezelf dan vol te steken laat op de avond omdat ik ‘het verdiende’. Neen. Niet meer. Eten vervangt dus geen me-time en je mag niets opschrokken omdat je “dringend suikers nodig had”. Als als je een echt ‘goestje’ hebt, geef er dan af en toe maar eens aan toe. En geniet ervan!

Een goede, hartige maaltijd zal jouw drang naar zout stoppen. Een handje noten kunnen ook helpen. Er bestaan gelukkig ook dingen die je drang naar zoet kunnen helpen afnemen. Voor mij is dat cola light (hoewel de wetenschap het niet met mij eens is en beweert dat je er juist meer zin van krijgt in zoet – wees dus voorzichtig, wat helpt voor mij, helpt misschien niet voor jou), een stukje fruit of (magere) yoghurt als dessertje ‘s avonds. Je kan natuurlijk ook zelf leren bakken zonder suiker. Ik ben absoluut geen keukenprinses en wil daar echt niet aan beginnen, maar er bestaan genoeg kookboeken. Heb je zelf leuke suikervrije recepten? Laat me dan zeker iets weten in de reacties!