In een vorige blogpost kon je lezen wat ik moest eten vlak voor mijn Gastric Bypass. Dat was erg moeilijk, maar het spreekt voor zich dat het er niet gemakkelijker op werd na de GBP. De eerste dagen mag je vrijwel niets eten, maar als je thuis komt van het ziekenhuis, moet je natuurlijk weer de draad opnemen en voor jezelf koken. Anders heb je geen energie. De eerste weken is het voornamelijk vloeibaar: soep, magere ongesuikerde yoghurt en puree (gemaakt zonder vetstof). En een occasionele cracotte met light confituur. Maar vloeibaar en vast mag je niet combineren, en dat blijft zo voor de rest van je leven. Bij het bypassen van een stuk van de darm, is namelijk ook de maagklep verdwenen en kan eten zo veel te gemakkelijk naar de darmen spoelen, met verstopping tot gevolg. Met andere woorden: Geen soep met balletjes of groentjes, geen cornflakes, geen soep met brood,… En ook niet drinken 15 minuten voor of na de maaltijd.
De eerste weken is het dieet eigenlijk nog gemakkelijk vol te houden: je hebt toch nooit honger, en je hebt al zo lang niets echt fatsoenlijk meer gegeten dat die puree er erg gemakkelijk in gaat (of allezja, toch één eetlepel). Je mag ook zo weinig, dat je eigenlijk niet echt moet nadenken over wat te eten.
Na een maand, mag je meer gaan uitbreiden en mag je creatiever zijn. Je moet zeer rustig eten en goed kauwen, maar cracottes mogen vervangen worden door brood. Dat vond ik zelf de moeilijkste overgang van allemaal. Geroosterd brood lukte wel, maar ongeroosterd lukt niet en daar heb ik het nu nog altijd moeilijk mee. Als ik het kan vermijden, doe ik dat en rooster ik mijn brood liever. Volkoren brood is ook het meest gezonde, maar op een slechte dag komt dat er bij mij nog altijd terug uit. Ik eet dus veel speltbrood en lichtere varianten. Die vullen minder (niet dat dat nodig is bij mij, want de keren dat ik echte honger heb op een maand kan ik nog steeds op één hand tellen).