Ben jij bijgekomen in 2020 vanwege de lockdowns, het thuiswerk of het ‘pre-teachen’? Wel voel je niet schuldig, want als zelfs een fitnessprofessional die elke dag bezig is met fitness en gezondheid, kan bijkomen… Dan is het normaal dat anderen dat ook doen. Vind ik het leuk dat ik ben bijgekomen? Neen. Schaam ik me? Een beetje. Maar ik ben hierdoor geen mindere persoon, coach of rolmodel.
Eerst en vooral voor wie dit leest: Het gewicht op de weegschaal is het minst belangrijke over jou. Je ‘koppeke’, je persoonlijkheid en hoe je omgaat met mensen is het allerbelangrijkste! Dat geldt ook voor mij. De reden dat ik me misschien wat schaam is, omdat ik als personal coach perfect weet hoe je moet afvallen en wat je allemaal moet doen. Ik motiveer anderen om het te doen. Why can’t I do that for me?
Hoe komt het dat ik ben bijgekomen?
Er zijn natuurlijk enkele factoren in het spel waarom ik ben bijgekomen. Het is niet simpelweg omdat ik in 2020 minder goed voor mezelf gezorgd heb. Wat wel zeker is, is dat ik niet in een ‘caloric deficit’ was. Maar: Ik eet gezond en nog steeds niet veel, ik sport bijna elke dag… Dus wat kan het dan zijn? Door mijn Gastric Bypass (5 jaar geleden) is mijn metabolisme sterk gedaald. Mijn lichaam kreeg enkele jaren erg weinig voeding, dus is heel efficiënt geworden in het gebruiken van die energie. Denk zoals wanneer je bijna blut bent (bvb toen je student was): Opeens kan je hééél veel met die laatste vijf euro. En je zal wel andere manieren vinden om dat pintje te kunnen drinken 😉 Zo is het dus (eenvoudig gezegd) ook met mijn lichaam gegaan. Tegelijkertijd kan je na een tijdje na een GBP ook terug iets meer eten.
Die twee factoren samen na een GBP zorgen ervoor dat de meeste mensen 10% van hun lichaamsgewicht terug aankomen. Dat is perfect normaal. Je lichaam adapteert en je komt tot een nieuwe homeostase (waar je lichaam tevreden, goed gevoed en gezond is). Bij mij is dat nu jammer genoeg een beetje overgeslaan naar de andere kant. Met die 10% had ik geen probleem… Maar met de rest wel. Niet omdat ik mezelf nu minder mooi vind of omdat ik minder zelfvertrouwen heb… Dat is zéker niet het geval -haha 😉
Waarom is het kut?
Ik ben en blijf een mooie vrouw en ik ben erg gezond, voel geen fysieke nadelen van het gewicht dat ik bijgekomen ben. De eerste reden is eigenlijk een reden die het minst belangrijk zou mogen zijn… Stom he… Ik heb schrik dat ik minder geloofwaardig zal zijn als fitnessprofessional. Wel herkenbaar, wel een inspiratie. En mensen die me al kennen en al lessen volgen bij mij zullen mij begrijpen en vertrouwen. Maar zullen nieuwe mensen mij wel vertrouwen? Of zullen zij dat gespierd meisje dat er mooi uitziet in een bikini en exact hetzelfde doet als mij (in de gym, maar ook professioneel gezien) eerder accepteren? Eigenlijk zou mij dat niets mogen schelen, maar ik ben en blijf een small business owner die zoveel mogelijk mensen wil helpen naar een realistische, duurzame levensstijl. Dit is mijn droomjob. En de kennis in mijn koppeke blijft dezelfde (en zelfs zoveel meer) dan een jaar geleden.
Maar dat is niet de enige reden dat ik wil afvallen. Ik weet ook gewoon waar het vandaan komt. De stress, de angsten, het slecht slapen… In 2020 is het allemaal opnieuw erger geworden. Ik ben er zeker van dat dat bijdraagt aan het feit dat ik niet kan afvallen (ook al track ik calorieën en ben ik in een deficit). Er zijn enkele dingen gebeurd die zich opgestapeld hebben… 2019 was een erg moeilijk jaar persoonlijk gezien. Een rugblessure (niet door fitness) maakte dan ook nog eens dat ik mijn uitlaatklep verloor, want ik mocht geen weightlifting meer doen (of toch niet te zwaar). Als de rugblessure eindelijk hersteld was, brak ik mijn voet in begin 2020. Toen dat hersteld was, was het lockdown en was ik overgeschakeld op overlevingsmodus: “Oké, hoe kan ik mijn bedrijf en mijn droom draaiende houden, want wat blijft er over als ik dat moet laten vallen.”
Het lukte gelukkig om er iets van te maken, alles draaiende te houden en zelfs uit te breiden, want ik kon zelfstandige in hoofdberoep worden. Na maanden kei hard werken aan mijn eigen bedrijf én secretaresse te zijn in een dokterspraktijk (bedoeld als niet-veeleisende job zodat ik de veiligheid had van een vast deeltijds loon en tijd en energie had voor mijn bijberoep, maar in 2020 werd dat simpel jobke door corona en de druk die gelegd werd op dokterspraktijken mentaal héél lastig en vermoeiend) besloot ik om de knoop door te hakken. Hoewel het mentaal minder lastig werd voor mij, denk ik dat die opgestapelde stress des te harder kwam binnengesijpeld…
Wat ga ik eraan doen?
Omdat ik begon te merken dat ik bijkwam had ik voor mezelf een caloric deficit (dat dus redelijk laag lag als je kijkt naar mijn activiteitsniveau, maar dat is gewoon hoe het is met zo’n slecht metabolisme) opgesteld waar ik me enkele weken trouw aan hield en ook drie kilogram afviel, maar ‘in return’ was ik uitgeput, altijd koud, blessuregevoelig en gewoon een ambetant mens, eerlijk. De energie om workouts te doen was er niet meer en alles viel als een kaartenhuisje in elkaar. Soms is een deficit geen goed plan. En als je te gestresst bent is dat dus een reden om jezelf niet op een tekort te zetten! En waarom eigenlijk? Om een beetje slanker te zijn? Om beter in mijn kleren te passen (oké eerlijk er zitten wel enkele honderden euro’s aan leggings in mijn kast, dus mss is dat wél een belangrijke motivatie 😉 ) of om te voldoen aan het plaatje van een ideale coach?
Ik besefte dat er andere dingen zijn die ik eerst moet proberen aanpakken. Die jaren en jaren van stress en angsten die me in principe niet tegenhouden om mij ding te doen, maar die me duidelijk wel opslorpen. Mijn slaappatroon. Mijn copingmechanismen… Net op dat moment begon ik te schrijven aan Mind over Diet. Een e-book waar ik al bijna een jaar voor aan het researchen was omdat ik door corona dus steeds meer stressgerelateerde vragen begon te krijgen. Een e-book waar ik niet goed aan durfde beginnen schrijven. Want het kwam binnen. Ik schreef Mind over Diet écht niet alleen om centjes te verdienen (terwijl ik anderen help natuurlijk), meer en meer begon ik te beseffen dat ik het ook voor mezelf schreef. Eigenlijk zoals ik deze blog begonnen ben: Ik schreef eind 2017 enkele dingen van mij af en dat sprak meer mensen aan dan gedacht. Haha. En zo geschiedde.
Waarom schrijf ik dit nu? Zoals ik in het begin zei: Iedereen heeft soms last met lichaamsbeeld, met zijn gewicht en met zijn zelfvertrouwen en mindset. Het belangrijkste is dat je beseft dat gewicht maar een klein, onbelangrijk detail is in vergelijking met je persoonlijkheid. Je job. Wat je doet voor anderen. Hoe je mensen inspireert. Een gewicht is maar een getal. Zeker als je, om een ‘beter’ gewicht te bereiken dingen moet doen waar je ongelukkig van wordt. Dan is die 5kg maar dat op restaurant gaan wat je graag doet of dan is dat maar dat ijsje met je dochter. Dan is dat leven, gewoon. Het is belangrijker om te focussen op gezonde gewoontes implementeren, op slaap, op beweging waar je blij van wordt. Op je copingmechanismen en je stress voorgoed aanpakken. Sterker worden, inside and out. En als daar gewichtsverlies bij komt kijken, des te beter. Daarom heb ik besloten me minder te focussen op calorieën en meer op mindfull eten!
Ik hou je op de hoogte hoe het met mijn journey gaat 🙂 Jij kan hetzelfde doen door mij te taggen op instagram. Deze week doe ik nog een aantal leuke dingen rond Mind over Diet: Een Q&A, een instagram live,… En je mag ook altijd delen via persoonlijk bericht op instagram wat je vond van Mind over Diet. Oh en als je graag meer tips wil rond stress, weightloss en mindset, schrijf je dan hieronder in op mijn nieuwsbrief en krijg een gratis pdf!