In principe kan je ieder werk doen na een GBP, af en toe zal je werkgever iets soepeler moeten zijn, maar ik denk niet dat er een job bestaat die je niet kan uitoefenen. Ik was journalist op het moment dat ik mijn GBP liet doen. Ik deed mijn werk graag, maar het was fysiek heel zwaar. Door af te vallen kon ik het werk beter aan, maar de eerste maanden waren slopend omdat ik zo zwak was. Ik was constant ziek en moest mijn collega’s in de steek laten. Ik kon – als freelancer – wel mijn werkuren een beetje zelf kiezen en had geen problemen met het inplannen van eten. Ook sporten ging, omdat ik dikwijls gewoon standby moest staan voor als er iets gebeurde. Het gebeurde wel regelmatig dat ik tijdens een groepsles of terwijl ik aan het lopen was op de loopband, weg moest voor een interventie. Dan stond ik daar, bezweet, in leggings, langs de kant van de weg naar een ongeval te kijken…
Om compleet andere redenen heb ik ongeveer een half jaar na de GBP besloten om te stoppen als journalist. Andere dingen waren belangrijker geworden en ik had tijd nodig voor mezelf. Ik vond niet lang nadien een job als verkoopster bij Hünkemoller. Hun flexibiliteit en begrip voor mijn situatie is iets waar veel werkgevers nog iets van kunnen leren. Wat aanvankelijk bedoeld was als tijdelijke oplossing, werd bijna onmiddellijk iets wat ik graag deed. Een job die ik écht graag deed, waar gaan we dat nog schrijven… Hier is de routine volhouden soms wel wat moeilijker. De uren zijn redelijk onregelmatig en vaak heb ik maar 10 minuten pauze, omdat ik meestal maar halve dagen werk. Als je dan bijvoorbeeld van 10u tot 14u moet werken, heb je die 10 minuutjes rond lunchtijd. Dan is het moeilijk voor mij om voldoende te eten, omdat ik moet proberen traag te eten. Dat heeft er wel al voor gezorgd dat ik gemerkt heb dat ik nu standaard sneller begin te eten… Oppassen geblazen dus… Ook eten én drinken gaat niet tijdens die tien minuutjes en drinken tijdens het werk staat niet echt goed als verkoopster. Gelukkig houden ze er bij Hünkemoller veel rekening mee en vinden ze het niet erg als ik een kwartier na mijn pauze al terug ga drinken. Daarom werk ik liever de vroege shift of net de latere shift tot 18u30.
Het is sowieso wel iets dat je moet communiceren naar je (toekomstige) werkgever. Ik hou het sowieso voor niemand geheim dat ik een GBP heb laten doen en doordat ik in de zomer begonnen ben, zagen de meisjes onmiddellijk al dat ik huidoverschot heb, dus kwamen de vragen vanzelf. Door open te zijn, kunnen ze pas begrijpen wat je meemaakt. Daarom ben ik ook deze blog begonnen. Hoe meer mensen zich in jouw situatie kunnen inleven, hoe beter.
Jouw werk is dus wel iets waar je rekening mee moet houden als je een GBP overweegt. Bij sommige jobs is het al moeilijker dan bij andere om eten en drinken in te plannen. Het spreekt voor zich dat iemand met een kantoorjob zich zelden of nooit zal moeten aanpassen. Eerder de mensen met een actievere job of een job als vertegenwoordiger of verkoopster, moeten eens nadenken over hun routine. Ik ben nu bijvoorbeeld begonnen met regelmatig soep mee te nemen naar het werk: Het is lekker hartig, vult (maar ook niet te hard) en is ook vloeibaar, dus je kan onmiddellijk erna terug drinken. Natuurlijk is het niet iets waar je op kan ‘overleven’, zeker niet omdat ik ook nog eens met de fiets naar het werk ga, dus als ik van 10u tot 14u heb gewerkt, zorg ik voor een goed ontbijt en beloof ik mezelf iets lekkers bij thuiskomst. Tirez votre plan, heet dat!