Ik ben ondertussen meer dan vier maanden zwanger en ik vond het een goed moment om de eerste helft (omg we zitten al in de helft!!) te overlopen. Want ik vind, aangezien veel vrouwen hun zwangerschap geheim houden tot je het begint te zien, dat er te weinig gesproken wordt over wat je meemaakt. Er wordt maar gewoon verwacht dat je in deze kwetsbare situatie gewoon blijft verder doen, je zwangerschap geheim houdt, en zelfs meer stress kan verwerken. Allerhande dingen spelen door je hoofd: Werk, financiën, alle rompslomp die je moet doen om een baby correct aan te geven en de correcte zaken te krijgen (kraamgeld, bevallingsverlof, crèche,…) Daarom deze blogpost: Mijn symptomen en wat je als krachttrainer kan verwachten in die eerste vier maanden qua training, voeding en body-image.

Mijn symptomen

Ik had alles uit de boekskes: Misselijk, vermoeid, flauwvallen, pijn, noodswings, cravings,… Maar alles in ‘redelijke’ mate. Ik heb nooit moeten overgeven bijvoorbeeld. Hét symptoom dat mij tot nu toe nog altijd vloert is: Vermoeidheid. Er was een periode vlak na mijn reis in augustus dat ik amper geslapen heb. Ik zat in de hel. Intussen is dat opgelost, maar ben ik nog altijd aan het recupereren van deze periode (en de periode daarvoor met algemene vermoeidheid). Ik voelde alles heel snel: Ik wist vanaf dag 1 dat ik zwanger was. Ik wachtte trouwens bijna 6 weken om het aan mijn vriend te vertellen, tot ik een bloedtest had bij de dokter… Ik wilde geen plastest doen, want ik was toch zeker. Gekke gedachtengang. Maar dus: Ik heb altijd alles heel goed gevoeld. Innesteling, cravings, hormonen, baby groeit, baarmoeder groeit, banden rekken, baby beweegt (eerst ‘scheetjes’ onder water en dan echte bewegingen). Zeker dat laatste is een fantastisch, maar erg afleidend, gevoel.

All the cravings

Plotsklaps werd ik teruggeschoten naar zes/zeven jaar geleden. Het bingen kwam volledig terug. Tot drie keer toe sprong ik s avonds op de fiets om in de nachtwinkel vanalles te gaan kopen. Gelukkig kon ik me iedere keer weer herpakken en was het dus gewoon een fietstochtje, maar de gewone winkel bestaat ook he. Op een bepaalde week heb ik drie pizza’s gegeten. Gelukkig is dat ook maar 1x voorgevallen. Ik moest mezelf echt stoppen. Iets wat ik al heel lang niet meer heb moeten doen. Er zijn natuurlijk dwanggedachten die af en toe opkomen (daarom is bingen ook een eetstoornis die voor de rest van je leven blijft), maar gewoonlijk blijft het daarbij. Nu moest ik opnieuw mijn uiterste best doen om de fysieke daad van ‘eat all the things’ niet te doen. En dat is enkele keren mislukt. Op een maand tijd kwam ik 5kg bij, ik zag er puffy uit (vocht ophouden door het zoutgehalte) en ik voelde me miserabel. Gelukkig heb ik dit kunnen terugdringen en ben ik nadien niet meer bijgekomen en zelfs een beetje af. 

Mijn totale gewichtstoename is een viertal kg op deze vier maanden, wat normaal is en waar ik blij voor ben. Het maakt misschien allemaal niet zo heel veel uit nu, maar het is wel belangrijk om mijn gezonde gewoontes vol te houden en zo gezond mogelijk zwanger te zijn tot het eind, zodat ik goed kan herstellen en snel weer op de been ben. Voor mijn werk, maar eigenlijk vooral voor mijn baby. De reden dat ik ooit mijn gastric bypass liet doen was om met mijn kleine nichtjes te kunnen blijven spelen en op de grond zitten zonder problemen. Dus je kan je inbeelden hoe groot mijn motivatie is om nu voor mijn eigen kleine mijn best te doen om gezond te blijven!
Desondanks dat ik me zo rot, ziek en emotioneel gevoeld heb, heb ik wel redelijk goed kunnen blijven coachen en (op een vijftal afspraken na) heb ik nooit moeten afzeggen. En dat maakt me heel trots, want het zorgen voor mezelf ging misschien niet altijd even goed (ook al ben ik nooit gestopt met mijn best te doen en is mijn zelfliefde enkel maar gestegen), maar het zorgen voor anderen was onoverkomelijk. En dat is een goed teken voor de jaren die komen 😉

Mijn trainingen

Not gonna lie: Mijn trainingen zijn shitty geweest. Ik heb geen enkele week consequent kunnen trainen sinds ik weet dat ik zwanger ben. Door die verlammende vermoeidheid, door de pijnlijke banden, door de misselijkheid. Op den duur zit je in een vicieuze cirkel en kan je daar niet meer uit: Slecht slapen, overdag verschrikkelijk moe, craven naar snacks ipv volledige maaltijden, niet genoeg kunnen bewegen,… Dat is nefast! Ik heb intussen wel manieren gevonden om uit die vicieuze cirkel te geraken en ik ga ze eens oplijsten in een gratis e-bookje. Ik denk dat, of je nu zwanger bent of niet, iedereen wel eens vecht met die interne demonen die je klein houden. En voor alle duidelijkheid: met extreme vermoeidheid train je echt wel beter niet. Intussen heb ik een workoutsplit gevonden die werkt en waar ik me aan kan houden!

Ik hou namelijk van fullbody workouts, maar mijn lichaam kon daar niet voldoende van herstellen. Als je hele lichaam vier keer per week traint, kan dat een beetje veel zijn. Zeker in periodes dat je zo ontzettend moe loopt. Ik train dus nu iedere dag een ander lichaamsdeel: Rug, schouders, borst, billen, benen en twee cardiodagen in de gym of door te wandelen, een fietstocht of te zwemmen. Het is geen ideale split, maar het zorgt ervoor dat ik iedere keer op 45 min klaar ben, dat mijn trainingen niet overweldigend zijn op papier en dat ik dus eigenlijk geen excuses heb om het niet te doen. Door de bandenpijn moet ik af en toe een beenworkout overslaan, maar meestal kan die ik die later die week dan wel weer doen. Qua workouts kunnen de meeste dingen nog, ik heb gewoon mijn gewichten met 50% verlaagd (in het begin 30%).

Bij andere oefeningen verlaag ik de range of motion, dus deadlifts worden van op een platform gedaan bijvoorbeeld. En er zijn ook bepaalde oefeningen die echt niet meer kunnen, zoals mijn geliefde hip thrusts. We move. And we keep moving. Dat is het belangrijkste. Mijn lichaam past zichzelf toch aan en gaat spiermassa omzetten in vet als reserve om de baby te kunnen voeden. Dus we roll with the punches en zien wat er zal gebeuren. Na de bevalling doen we ons uiterste best om zo goed bezig te blijven als nu. Dit is natuurlijk wat werkt voor mij en ik ben een ervaren lifter die in april nog 82kg kon squatten. Dus als ik nu met 45kg bezig ben is dat perfect normaal en zelfs aan de voorzichtige kant. Als jij voordien niets van sport deed, kan je nu niet ineens beginnen met 45kg tijdens je zwangerschap. De bekkenbodem staat onder enorm veel druk, de relaxine zorgt ervoor dat je sneller blessures krijgt en dat je moet oppassen met stretchen enzo. 

Wat heb ik geleerd of ben ik door verrast?

Als je moet plassen, moet je plassen. Je kan dat beter niet te lang inhouden
Als je zwanger bent heeft iedereen een mening over alles wat je doet, maar écht advies kan niemand geven
Slaap is een non-negotiable
Het is veel gemakkelijker om gezonder te eten aangezien je ‘eet voor twee’ en je het beste wil voor je baby
Het is veel gemakkelijker om toch “fuck you” te zeggen en te eten wat je wil, aangezien je lichaam toch verandert en jij toch bijkomt
Er is niets of niemand belangrijker dan dat vruchtje in je buik
Het vraagt alle mentale en fysieke energie dat je hebt
Persoonlijke hygiëne moet naar een heel nieuw level getrokken worden
Het is altijd warm
Iedereen zou een zwangerschapskussen in huis moeten nemen
Zacht gekookte eieren en Sushi waren een belangrijk deel van mijn dieet 😀

Qua body image doet het pijn om mezelf te zien veranderen en een dikke buik te krijgen die vroeger altijd zo plat was. Soms kijk ik in de spiegel en zie ik de Leen van vroeger (ook al zit daar nog 50kg+ verschil tussen). Maar dan moet ik gewoon eens twee keer ademen en beseffen wat mijn lichaam nu eigenlijk feitelijk aan het doen is: Gewoon een mensje aan het maken. Dat is insaaaane en het vetste dat mijn lichaam ooit gedaan heeft! Voor mij helpt het om te begrijpen wat er allemaal aan het gebeuren is, dus ik ben bezig met een cursus pre en post natale coaching. Voor de kennis voor mezelf, maar ook om weeral meer mensen te kunnen helpen 🙂

Ben jij zwanger of net bevallen en wil jij graag begeleiding op vlak van beweging?

Ik organiseer binnenkort een groepslessenreeks van vijf lessen pre en post nataal bewegen. We werken op ademhaling en oefeningen die kunnen op dat moment. Iedere persoon die meedoet krijgt een gratis intakegesprek van een uur waarbij we jouw eigen pijnpunten en moeilijkheden bekijken. Die zullen plaatsvinden in oktober. De lessenreeks zelf zou in november starten. Ik organiseer één lessenreeks online (via zoom) voor mensen die ver wonen (slechts 10 plaatsen) en één lessenreeks voor mensen die live willen komen trainen (slechts vijf plaatsen). De kostprijs voor de volledige reeks en het persoonlijk advies is 129 euro. Je kan dit ook in twee keer betalen. Tot en met 3 oktober kan je genieten van een korting van 20 euro!

pre en post natale lessen

Dit is inbegrepen: